De groep heeft veel energie gestoken om de vakgroep algemene filosofie om te vormen in een professionele vakgroep Medische Filosofie en Ethiek. Ons doel was om vanuit de theorie meer onze eigen werkelijkheid onder de loep te nemen. We hielden ons niet zo bezig met interessante filosofische gedachten en stromingen an sich, nee de filosofie moest direct betrekking hebben op onze werkelijkheid als medisch student of onze toekomst als arts. Zo hielden wij ons bezig met het spanningsveld tussen de objectieve wetenschappelijke vorming en de gevolgen die dit had op ons subjectieve mens zijn. Veelal in werkgroepvorm ontstonden er zinnige discussies over vervreemding van zichzelf en van de vertrouwde sociale structuren (individualisering), en wat in die tijd belangrijk was macht van deskundigheid en toenemende afhankelijkheid van mensen van deskundigheid. Vooral dit probleem dat ook wel medicalisering werd genoemd, hield mij persoonlijk erg bezig. De toenemende afhankelijkheid, met als gevolg een groeiende medische consumptie, de rol van de medische beroepsgroep hierbij, leek een niet te doorbreken vicieuze cirkel. Van patiënt naar consument.
Met experimenten als een gezondheidswinkel in een volksbuurt, probeerden we vanuit de basis mensen te bereiken en bewust te maken van de eigen mogelijkheden om gezondheidsbedreigende oorzaken te bestrijden, individueel of liever in groepsvorm.
Verkenningen van een huisarts in Niemandsland